Toffe peer

Toffe peer
Ik droom nog maar zelden. Vannacht had ik echter een heuse, levendige droom. Ik droomde dat Geert Wilders een joviale man was. Hij maakte grapjes, lachte breeduit, was aan het dollen. Zijn gezicht was levendig en ontspannen. Ik vond hem sympathiek.Het was zo’n droom waarbij je je tijdens het dromen ervan bewust bent dat het niet waar kan zijn. Toch schrok ik ervan.Want je weet niet zeker of het misschien toch waar is.
Dat Geert Wilders gewoon een gezellige toffe peer is waar het prettig mee toeven is. En dat daarmee je wereldbeeld aan het wankelen slaat. Want ook al bestaan links en rechts al een tijdje niet meer, het blijft noodzakelijk dat er sprake is van contrast: tussen mensen die oké zijn en zij die dat niet zijn, tussen mensen die mijn sympathie krijgen en zij die dat niet verdienen, tussen wie je graag ziet en wie niet. Als dat onderscheid verdwijnt, is er pas echt chaos. Want dan maakt het niets meer uit en zou ik net zo goed op Geert Wilders kunnen stemmen. Een nachtmerrie.

Ron Berghmans, Maastricht

De Volkskrant, 31 december 2010